Kheericha Mhathari Story. ..The Old Woman and Kheer

We used to call this story..Kheericha Mhathari. खीरीचा म्हातारी

Kheericha Mhathari

Ek gaamanth ek mhaathari hothi mana.
Once upon a time, in a village lived an old woman.

Ek divas thila " Aha! Kheer karun khau mana"  manhun aasha vaatla. 
One day she had a wish, " aha! let me make some kheer and eat"

Kheerila  samaan anaala kartan geli.

So she went to get the ingredients to make the kheer.

 Pahila shedaarla gharala geli

First she went to the next door neighbor.

Kivaad badivun vichaarli mana, " Aho mala kheer khaam manhun vaatatha, mala thoda rava dethanth ka?"

She knocked on their door and asked," Hello, I feel like eating some kheer. Can you give me some Rava to make the kheer?"

"Oh baro ka." manhun theni ek vaatintha rava dile .
" Oh OK"  they said and in a cup gave her some rava (semolina)

Nanthar mhathari samorla gharala geli mana.

Next the old woman went to the opposite house.

Thikkadun vaatintha saakhar aanli. 
From there she brought some sugar in a cup.

Thavda ithkyaanth Doodh viknaar aala.
By that time, the milk seller came by.

 Theja kadsun doodh maingitli mana.
From him, she took some milk.

Maadivarla gharanthun chaar vela aanli.
She went to the upstairs house and borrowed 4 cardamoms.

Asga samaan anle var, snaan karun mhathari chool petivli.

After bringing all these things, the old woman took a bath and lit the stove for cooking.

 Ek motha kanch sagdi var thivun, thejaanth doodh rava, saakhar asgi ghalun kheer karli.
She kept a big brass vessel on the coal stove, In it she added the milk, sugar, rava and made the kheer.

 Vela ghaatli ani kheer ghama ghama vaas aala mana.

Then she added the cardamom and the kheer sarted smellin so so good!

" Aha majha kheer kay vaas yethe" mhanun thija thondaanth paani aala.
" Aha! my kheer smells so good" she thought and she started drooling!

Kheer besha kadla ka, utrivli.
Soon as the kheer started boiling well, she got it off the fire.

Anki  Mhatharichaan raakhaal jhala nahi.

 Bhook laagath hotha, kheer gham ghama vaas yeta hota.

Now the old woman could wait no more! She was hungry, the kheer was smelling so very good....

Bara manun, ek vaati kadli,; dona phali unu unu kheer ghatli ;

thasach peeli.

So, she took out a bowl; She added two ladles of hot hot kheer to he bowl. And she drank a sip of it!

Kay Jhaala? Unu unu kheer peelathra kai hoila?

What Happened? What happens when you eat boiling hot kheer?

Mhathari cha jeev polun gela.
The old woman's tongue got burnt!

" oh ho ho! hey kay veda kheer !!" manun mhatharila raag aala mana.
"Oh ho ho! what a horrible kheer is this!" she screamed and the old woman got angry!

Thavda kanch bhar kheer kaadun  laamb javun aadanth taakli.
She then took all the vessel full of kheer and went straight to the well and poured it all in the well!

Paap mhathari bhookantha raagantha thasach jhompi geli.
Poor old woman, hungry and angry she just went to sleep.

Duphara uthun paatra bhandi dhuvala basli.

Kheericha paatra gham gham vaasa ala.

thoda kheer paatranth raahila hotha.

Mhathari thoda kheer kaadun jeevi var layangitle.

" Aha kay rucha ! Kay ruch hey kheer!"

" Anyaaya! thavda kheer aadanth taakle!" vesan vaatla mhatharila.

Kay karthi mhathari!?

Jaavun aadanthla paani peeli! Hoya aadanthla paani peeli

pot bharun gela. Anki paani peeli

Mhatharila naak aanthsu paani, tondanthsu paani , kaananthsu paani aala.

By this time we would be in peals of laughter imagining the old woman with water spurting out of her ears, eyes and nose! and the story would end there!

खीरीचा म्हातारी 

एक गामांथ एक म्हातारी होती मण

एक दिवस त्हिला " अहा ! खीर करून खाऊ मण " म्हणून वाटला

खिरीला सामान आणाल कर्तान गेली मण 

पहिला सेदारला घराला गेली

 किवाड बडीवून विचारली , " अहो मला खीर खांव म्हणून वाटता, मला थोडा रवा देतां का?"

  " ओह बरो, अगत्य  " म्हणून त्याने एक वाटीन्ता रवा दिले .

नंथर म्हथारी समोरला घराला गेली

तीक्कडून वाटीन्ता साखर आन्ळी

तवड इथ्क्यांथ दूध विक्णार आला

थ्यज कडसून  दूध मैन्गिटली

माडीवरला घरांथून चार  वेळा  आणली

 अस्ग  समान आणले वर ; स्नान  करून  म्हथारी  चूल पेटीवली 

 एक मोठ कंच सगडी वर ठिवून , थ्यजान्थ दूध ,रवा , साखर अस्गी घालून खीर करली

खीरीन्ता वेळा घाटली की , खीर घम घम घम वास आल मण

" अहा ! मझा खीर काय वास येत  आहे !! " म्हणून तिज तोंडान्थ पाणी आला

खीर बेष कडला  का ,सगडी वरून उतरीवली

अंकी म्हथारीचन राखाल झाला नही 

 भूक लागत होता , खीर घम  घम वास येत होता !

 बरा मणून , एक वाटी काडली ; दोन फळी उनू उनू खीर घाटली ; तसाच  उनू उनू  खीर  पीलि !

काय झाला ? उनू उनू खीर पीलतरा काई होयिल ?

""म्हथारीचा जीव  पोळून गेला !!!"

ओह  हो  हो ! हे काय वेडा खीर! मझा जीव पोळून गेला ! म्हणून राग आला म्हथारीला

तवड कंच भर खीर काडून , लांब जावून आडांत टाकली 

पाप म्हथारी! भूकांता रागांत तसच  झोम्पी गेली

दुफारा उठून पात्र भांडी धुवाला बसली 

 खीरीच पात्र  काडली   ...घम घम वास आला

थोडा खीर पात्रान्थ राहिला होता  

म्हथारी ते खीर काडून जीवी वर लायान्गीटली

  " आहा!काय रुच !काय रुच आहे हे खीर!"

 "अन्याय  ! तवड खीर आडांत टाकले !" वेसन वाटला म्हथारीला

काय करती म्हथारी !?

जावून आडांतला  पाणी पीलि ! होय ग  बाई होय ! आडांतला  पाणी  पीलि!!!!

पोट भरून गेला. अंकी पाणी पीलि . पाणी पीत गेली !

काय झाला ! म्हथारीला नाकान्त्सू पाणी येत, तोंडान्सू पाणी , कानान्सू पाणी . पाणी चा पाणी!

By this time we would be in peals of laughter imagining the old woman with water spurting out of her ears, eyes and nose! and the story would end there!